Επιστολή Αρ. 2 κρυπτογραφημένη από το Foreign Office (St. James’s, 21 Ιανουαρίου 1777) προς τον Richard Oakes σχετικά με την προσπάθεια της Ρωσίας να στείλει πρώην πολεμικά και νυν εμπορικά της πλοία μέσω της Μεσογείου και των Δαρδανελλίων στην Μαύρη Θάλασσα, και πώς αντέδρασε σε αυτήν την προοπτική η Πύλη. Συγκεκριμένα στην επιστολή τονίζεται πως η Αικατερίνη εδώ και μήνες αποφάσισε να δώσει έξι πολεμικά πλοία του στόλου της στους εμπόρους της, τα οποία εξοπλίστηκαν και εστάλησαν δια μέσου της Μεσογείου προς την Μαύρη Θάλασσα, με εμπορεύματα και προμήθειες και με σκοπό να δημιουργήσουν σταθμούς και εγκαταστάσεις εμπορικές σε διάφορα μέρη της Μαύρης Θάλασσας. Οι υπουργοί της Πύλης, όμως, όταν πληροφορήθηκαν την προσέγγιση στην Κωνσταντινούπολη αυτού του στόλου, προσποιήθηκαν πως επρόκειτο για πολεμικά πλοία και ενημέρωσαν τον ρώσο πρέσβη πως δόθηκαν εντολές στα Δαρδανέλλια να μην επιτραπεί η διέλευση τους από τον Βόσπορο. Ο ρώσος πρέσβης αντέδρασε απέναντι σε αυτά τα σχέδια της Πύλης και τα θεώρησε ως προσβολή προς την ρωσική αυλή και απείλησε πως θα αποχωρήσει από την οθωμανική επικράτεια. Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί η Πύλη τα πλοία να εξεταστούν άμα τη αφίξει τους στην Κωνσταντινούπολη για να βεβαιωθεί πως δεν ήταν πολεμικά αλλά εμπορικά πλοία. Επίσης, το Foreign Office ενημερώνει τον Oakes πως υπάρχουν πληροφορίες περί ενός μυστικού άρθρου στην συνθήκη που υπεγράφη μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, σύμφωνα με το οποίο οι Ρώσοι αποκτούν μία εγκατάσταση στην ακτή της Μπαρμπαριάς. Μία τέτοια εγκατάσταση, σημειώνει το Foreign Office, εάν όντως συντελεσθεί τότε θα σηματοδοτήσει μία ενίσχυση του ρωσικού εμπορίου στην Μεσόγειο, ενώ θα προκαλέσει αντιδράσεις και από συγκεκριμένες δυνάμεις.

Συγκεκριμένα η επιστολή από το Foreign Office γράφει: I am directed by the Earl of Suffolk to acknowledge your letters to No. 65; and am farther to take notice, that, if the accounts from Constantinople may be credited, the Empress of Russia, some months ago, gave six Russian ships of war to Her merchants, which they fitted out and sent through the Mediterranean with Cargoes of Merchandize and stores, destined to make establishments in different parts of the Black Sea. The ministers of the Porte being informed of the approach of this fleet, pretended to consider them as mere vessels of war, and notified to the Russian envoy, that orders were sent to the Dardanelles not to admit any of them into the Bosphorus. The Envoy protested against this, as a design to put an insult on his Court, and threatened to quit the Grand Signior’s territories. In the result it was settled that the vessels should be examined at Constantinople, in order to ascertain whether they are ships of war or merchantmen. I am also to mention a more vague report of a secret article in the treaty with the Turks, by virtue of which the Russians are to have settlement on the coast of Barbary. Such an establishment, if practicable, would certainly tend to promote the Russian commerce in the Mediterranean, but probably give umbrage to certain powers.