(σ.62-72) Επιστολή Αρ.16 του πρεσβευτή της Βρετανίας στην Αγία Πετρούπολη Lord Heytesbury (Αγία Πετρούπολη, 5 Φεβρουαρίου 1830) προς τον The Right Honorable Earl of Aberdeen His Majesty’s Principal Secretary of State for Foreign Affairs στο Λονδίνο με την οποία τον ενημερώνει για την απάντηση που του έδωσε ο Ρώσος υπουργός των εξωτερικών Count Nesselrode εκ μέρους της Ρωσικής κυβέρνησης μετά από υπόμνημα με τις θέσεις τις Βρετανικής κυβέρνησης σε σχέση με την συναφθείσα Συνθήκη της Αδριανούπολης [βλ. FO 65/178: Επιστολή Αρ.22 του The Right Honorable Earl of Aberdeen His Majesty’s Principal Secretary of State for Foreign Affairs (Λονδίνο-Foreign Office, 31 Οκτωβρίου 1829) προς τον πρεσβευτή της Βρετανίας στην Αγία Πετρούπολη Lord Heytesbury]. Στην απάντησή του ο κόμης Νέσελροντ σημειώνει μεταξύ άλλων ότι η Ρωσία δεν διεκδίκησε και δεν έλαβε τίποτα περισσότερο από όσα όριζαν οι μέχρι τώρα συνθήκες που είχε υπογράψει η ίδια με την Πύλη. Ως προς το ζήτημα του διάπλου από τον Βόσπορο εμπορικών σκαφών χωρίς περιορισμό χωρητικότητας, ο Count Nesselrode σημειώνει ότι από την στιγμή που η Ρωσία κατέχει περισσότερο από το ήμισυ των ακτών της Μαύρης Θάλασσας δεν μπορούσε παρά να αλλάξει το όριο σε χωρητικότητα που είχε τεθεί από την Πύλη για το πέρασμα του Βοσπόρου, γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε η Ρωσία να διοχετεύσει την μεγάλη της παραγωγή από τις νότιες επαρχίες της μέσω του λιμανιού της Οδησσού ή των λιμανιών της Αζοφικής. Ενώ σημειώνει ότι απαγορεύεται η διέλευση των πολεμικών σκαφών, αλλά αφήνει να εννοηθεί ότι αυτό επαφίεται στην καλή διάθεση των άλλων δυνάμεων όπως της Βρετανίας αλλά και στο δικαίωμα της Πύλης για έλεγχο των διερχόμενων σκαφών. Για την κατοχή των φρουρίων στις ασιατικές ακτές, η Ρωσική κυβέρνηση δηλώνει ότι αυτά αποφασίστηκε να περάσουν στην ρωσική δικαιοδοσία ως μία προσπάθεια μείωσης των πολεμικών αποζημιώσεων από την πλευρά της Πύλης αλλά και να διασφαλισθούν οι νέες περιοχές που προσαρτήθηκαν στην Ρωσία εκείνων των περιοχών.

Για τα προνόμια που έλαβε η Ρωσία ως προς την ναυτιλία στην Μαύρη Θάλασσα γράφει ο Count Nesselrode:

[…] there is scarcely a new stipulation in the Treaty [of Adrianople]; that the arrangements with regard to Moldavia, Wallachia, and Serbia, are nothing more than a confirmation of former engagements; that the personal privileges and advantages stipulated for in favor of Russian subjects are a mere renewal of those, of which they have been nominally in possession for six and forty years; that the right of visit was abolished by the commercial treaty of 1783; that the only new privilege conceded by the Turks, is the removal of the restrictions, which limited the navigation of the Bosphorus to merchant vessels of a certain size; that these restrictions though just at the time they were first imagined, when nearly the whole coast of the Euxine was in the hands of the Turks, are become obsolete, and inapplicable to a power, now mistress of more than one half of the coast, and having no vent for the produce of her southern provinces, but the port of Odessa, or those of the Sea of Azov. […]