•    Επιστολή του προξένου της Βρετανίας στην Οδησσό James Yeames (Οδησσός, 23 Ιανουαρίου 1820) προς τον The Right Honorable Lord Viscount Castlereagh, one of His Majesty’s Principal Secretaries of State for the Department of Foreign Affairs στο Λονδίνο, με την οποία τον ενημερώνει πως έλαβε την επιστολή του τελευταίου με ημερομηνία 15 Νοεμβρίου 1819, η οποία περιείχε γενικές οδηγίες σχετικά με τα προξενικά του καθήκοντα και την σωστή εκτέλεσή τους. Ο Yeames βεβαιώνει ότι θα πράξει ό,τι είναι δυνατόν για να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων του Λονδίνου. Το επόμενο θέμα που θέτει ο Yeames είναι το ζήτημα της καταβολής μισθού, κάτι που είχε θέσει και ο πατέρας του, Henry Savage Yeames προς το Foreign Office. Ακολούθως αναφέρεται στην τεράστια (immense) ανάπτυξη αυτής της περιοχής της Ρωσίας, όπου ο ίδιος βρίσκεται, που βασίζεται στο εμπόριο και αναφέρει πως 300.000 τόνοι είναι η χωρητικότητα των σκαφών που κινήθηκαν στα λιμάνια της Οδησσού, του Ταγκανρόγκ και της Κάφας, κατά το έτος 1819, εκ των οποίων οι 60.000 αφορούσαν σε βρετανικά σκάφη. Τονίζει πως νέα ανάπτυξη της πόλης και του εμπορίου της αναμένεται από την ανάδειξή της σε ελεύθερο λιμάνι και αυτό συνεπάγεται μία άνοδο των καταναλωτικών της αναγκών που αποτελούν πρόκληση για τα βρετανικά βιομηχανικά αγαθά. Επίσης σημειώνει πως βρετανικά ιδρύματα – εμπορικούς οίκους (establishments) έχουν ήδη δημιουργηθεί στην Οδησσό και αναμένονται και άλλα στο άμεσο μέλλον. Επίσης, τονίζει πως οι Ιόνιοι και οι Μαλτέζοι είναι πολυάριθμοι σε αυτήν την πόλη (numerous). Κατά συνέπεια, τονίζει, το βρετανικό προξενείο της Οδησσού αποκτά βαρύνουσα σημασία και συχνά καλείται να χειριστεί υποθέσεις των Βρετανών υπηκόων και να παρέχει προστασία σε αυτούς καθώς οι νόμοι και η δικαιοσύνη στην Ρωσία συχνά λειτουργούν με την χρήση προσωπικών χαρών. Κατά συνέπεια τα έξοδα που έχει το προξενείο είναι μεγάλα και δεν μπορεί ο ίδιος να εκτελέσει τα καθήκοντά του χωρίς μισθό, ούτε μπορεί να σταθεί στο ίδιο καθεστώς αναγνώρισης με τους προξένους των χωρών της Γαλλίας, Αυστρίας, Ισπανίας ή της Σαρδινίας που λαμβάνουν μισθό για τις υπηρεσίες τους από τις χώρες τους, με τον πρόξενο της Βρετανίας να είναι ο μόνος που δεν λαμβάνει μισθό. Και μάλιστα σημειώνει πως τα καθήκοντα στο προξενείο της Οδησσού είναι πολλά και απαιτητικά σε σχέση με αυτά σε Αγία Πετρούπολη και Κωνσταντινούπολη, καθώς εκεί υπάρχει και το προσωπικό των πρεσβειών. Και καθώς είναι διατεθειμένος – όπως το έπραξε και ο πατέρας του για 15 χρόνια – να ασχοληθεί αποκλειστικά με τα καθήκοντά του τα προξενικά στην Οδησσό, ζητά να μελετηθεί το αίτημά του για καταβολή μισθού.
Συγκεκριμένα για το εμπόριο στην Οδησσό, ο Yeames γράφει:
The immense progress this part of the Russian Empire has lately made is well known, and to demonstrate the magnitude of its trade, it is sufficient to state that three hundred thousand tons of shipping (of which sixty thousand British) have been employed during the course of one year, in the ports alone of Odessa, Taganrog and Caffa. But a wider field has been since opened to enterprise; for Odessa, now become a free port, and town offers a new source of consumption for British industry; and British establishments have in consequence already settled, while others are immediately expected. The Ionian and Maltese subjects have ever been numerous here. […]