•     Επιστολή Αρ.25 του Murray (Κωνσταντινούπολη, 3 Δεκεμβρίου 1774) προς τον The Right Honorable The Earl of Rochford με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων σχετικά με την ναυσιπλοΐα και το εμπόριο στην Μαύρη Θάλασσα και την προσπάθεια παρέμβασης προς την Πύλη και υπέρ των θέσεών τους για ελεύθερη ναυσιπλοΐα στην Μαύρη Θάλασσα από τους επιτετραμμένους της Βενετίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Νάπολης και της Σουηδίας, για την οποία αναφέρει πως οι διομολογήσεις που είχε ήδη υπογράψει με την Πύλη, προέβλεπαν την δυνατότητα πλου δύο σκαφών στα νερά της Μαύρης Θάλασσας, κάτι που η Δανία όμως ποτέ δεν είχε αξιοποιήσει. Επίσης, ο Murray γράφει, πως ο Βαΐλος τον ενημέρωσε, πως η Γαλλία είχε ήδη ζητήσει, και χωρίς να ενημερώσει τους άλλους Ευρωπαίους επιτετραμμένους, την Πύλη να της δώσει την άδεια πλεύσης των σκαφών της στην Μαύρη Θάλασσα. O Βαΐλος ζήτησε από τον Murray εκ μέρους και των άλλων επιτετραμμένων να ετοιμαστεί ένα σχετικό με την άδεια ναυσιπλοΐας στην Μαύρη Θάλασσα υπόμνημα, κοινό και εκ μέρους όλων των επιτετραμμένων, και να δοθεί στην Πύλη. Η απάντηση του Murray ήταν πως δεν συμφωνούσε με κάτι τέτοιο, καθώς υπήρχε ο κίνδυνος να αντιδράσει αρνητικά η Πύλη εάν αισθανόταν ως απειλούμενη, και πρότεινε να σταλεί ένα υπόμνημα από κάθε ευρωπαίο πρεσβευτή χωριστά. Την θέση του Murray μετέφερε στον γάλλο πρεσβευτή ο Βαΐλος και εν τέλει συμφωνήθηκε να ακολουθηθεί η πρόταση του Murray. Όμως για τον Murray η πιθανότητα η Πύλη να αποδεχτεί το αίτημα για άνοιγμα της Μαύρης Θάλασσας ήταν ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Ο κύριος λόγος ήταν πως από την ναυτιλία και το εμπόριο της Μαύρης Θάλασσας ζούσε ένας μεγάλος αριθμός των υπηκόων της και βεβαίως σχεδόν το σύνολο των Γεννίτσαρων. Από την άλλη ο Murray επισημαίνει, πως ένα πιθανό άνοιγμα της Μαύρης Θάλασσας θα προκαλούσε και την άμεση αντίδραση της Αυστρίας, για την οποία τονίζει πως στόχος της είναι μόλις κυριαρχήσει στα ήδη κατεκτημένα εδάφη της Βλαχίας να αναπτύξει το εμπόριο των περιοχών της Βλαχίας και να αξιοποίησει τον ποταμό Δνείστερο για την μεταφορά των προϊόντων προς την Μαύρη Θάλασσα, και κυρίως στην περίπτωση που ο βασιλιάς της Πρωσίας θέσει νέους υψηλούς-απαγορευτικούς φόρους για την έξοδο των αυστριακών προϊόντων στην Βαλτική. Από την άλλη μεριά η Ρωσία απειλώντας με συνέχιση του πολέμου και με επίθεση στην Κωνσταντινούπολη έλαβε την άδεια ναυσιπλοΐας και εμπορίου στην Μαύρη Θάλασσα. Άλλωστε, τονίζει ο Murray, η δυνατότητα της Πύλης να αντιδράσει στις εξωτερικές απειλές που δεχόταν ήταν ανύπαρκτη και για τον ίδιο σε λίγα χρόνια η Οθωμανική Αυτοκρατορία θα οδηγείτο σε διάλυση στα εξ ων συνετέθη.
Συγκεκριμένα ο Murray γράφει:
The Venetian Bailo called upon me to acquaint me, that he had attacked the French Ambassador, upon hearing that he proposed to present a Memorial to the Porte, in order to obtain the navigation of the Black Sea, without consulting the other ministers. He told me that he confessed that he had instructions from his Court, but that he would willingly join the other ambassadors in a memorial, and it was agreed between them, that the Bailo should propose it to me, which he came on purpose to do. I told him, I should by no means approve of the method, for I was afraid, in the present circumstances of the Porte, it would alarm Her and disappoint us all of the End proposed; that I thought it more decent and more respectful to present separate memorials, that each minister might give his particular reasons for making this request; he entirely agreed with me, and communicated it to the French ambassador, who afterwards opened the subject to me, and was persuaded by my arguments, so that is was agreed to present the memorials, after the Bairame. And as the French ambassador let drop that he would communicate it to the Swedish and Neaoplitan ministers, I thought it proper to acquaint the Dutch Charge d’ Affaires; (they have an article in their capitulations, which they never made use of, for two vessels to trade in the Black Sea); but I imagine the Porte will have difficulties in granting our Request, as there is a number of their subjects, and almost all of the Janizaries whose livelihoods depend upon this navigation. I am persuaded it would be of great advantage to this Metropolis and a security against the progress of the Austrians and Russians, for undoubtedly the former will demand this navigation when She is well settled in Wallachia, and by procuring the Navigation of the Niester, She may transport all the produce of Her new usurpations in case the King of Prussia lays too heavy an imposition upon the transit of the River that falls into the Baltick. The Russians met with great opposition to obtain permission for the Vessels to go into the Black Sea, and were obliged to threaten that if there was any attempt made to prevent Her to pass the Castle, She would order the Captains to fire, and renew the War in Sight of the capital; upon which the Porte immediately granted the Firman. The Treaty, in the Italian Copy, is by no means clear, and must cause continual disputes, which in my opinion will detain M. de Romanzow’s Army sometime longer in Moldavia. I am of opinion he wishes to be out of it; The entrance of the Austrian troops into Wallachia, has thrown the Porte into the greatest despair and her timidity is such, that, I am persuaded, She will take no notice of it. This Empire is open to the first comer and it’s neighbours do not seem to be very ceremonious. I have been of opinion, that, in a few years, it will fall as it rose.