•     Επιστολή Αρ.19 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 17 Σεπτεμβρίου 1777) προς τον The Right Honorable Lord Viscount Weymouth με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων σχετικά με ζητήματα που αφορούν στο εμπόριο της East India Company στο Σουέζ και στα προβλήματα ναυσιπλοΐας και εμπορίου στην Ερυθρά Θάλασσα. Επίσης, ο Ainslie αναφέρεται και στο ζήτημα της Κριμαίας και στην απόφαση του Χάνου της Κριμαίας σε συνεργασία με τα ρωσικά στρατεύματα να προχωρήσει στην κατάληψη των περιοχών της Abassa και Κιρκασίας, τις οποίες θεωρούσε εξαρτήματα του Χανάτου του. Η Πύλη ενημέρωσε την Ρωσία για την αντίθετη γνώμη της και επιχειρούσε να αντιδράσει σε αυτήν την νέα κατάσταση. Στην επιστολή του ο Ainslie αναφέρεται επίσης και στην άφιξη από την Μαύρη Θάλασσα στην Κωνσταντινούπολη ενός μικρού ρωσικού πλοίου φορτωμένου με σίδηρο, στις 15 του Σεπτέμβρη. Ο πλοίαρχος του σκάφους ήταν Άγγλος και παρέδωσε και επιστολές στον Ρώσο επιτετραμμένο στην Πύλη. Ο Ainslie σημειώνει πως το σίδηρο, που είναι ένα προϊόν σε μεγάλη ζήτηση στην Τουρκία, πλέον θα εισάγεται από πλοία της Ρωσίας ερχόμενα από την Μαύρη Θάλασσα.
Συγκεκριμένα γράφει ο Ainslie:
A small Russian ships loaded with Iron arrived from the Black Sea on the 15th. The captain, an Englishman, delivered dispatches for the Envoy, the contents of which have not transpired. It is remarkable enough that Iron, which is much wanted here, should be imported by the ships of that Nation. […]
Ο Ainslie αναφέρεται όμως και σε μία πρόταση του Πολωνού πληρεξούσιου πρέσβη στην Πύλη, ο οποίος πρότεινε την ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων μεταξύ Πολωνίας και Τουρκίας μέσω της οδού του Δνείστερου, τονίζοντας πως μέσω του ποταμού θα μπορούσε η Πύλη να προμηθεύεται σιτηρά είτε απευθείας είτε με τροφοδοσία πρώτα των αποθηκών στο Chotzim (πόλη στον Δνείστερο). Η Πύλη έθεσε τις προτάσεις του Πολωνού πρέσβη σε συζήτηση. Ενώ ο Ainslie επισημαίνει πως μία τέτοια πρόταση μάλλον θα είναι σε γνώση της Ρωσίας.
Συγκεκριμένα γράφει ο Ainslie:
The Polish Minister had insinuated to the Porte that a trade advantageous to both Kingdoms might be carried on with Poland by the Dniester. He has offered to deliver at Chotzim a large quantity of corn for the magazines established here, or to be forwarded hither, and his proposals are now under consideration. It is not probable such a step has been taken without the knowledge of the Russian Envoy, and its visible tendency it to ensure a permanent Polish missionary in this residence. […]