Javascript must be enabled to continue!

Sir Robert Ainslie and Anthony Hayes

Id: 0278
Category: Letter
Language: English
Archive: Records assembled by the State Paper Office, including papers of the Secretaries of State up to 1782
Collection: SP: Secretaries of State: State Papers Foreign, Turkey.
Reference: SP 97
Folder: SP 97/54 1778
Page range:16-21
Dispatch date: 17-01-1778
Dispatcher: Ainslie Robert (Sir)
Recipient: Weymouth Viscount (The Right Honorable Lord)
Tags: Middle East     International     

Abstract:

•     Επιστολή Αρ.2 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 17 Ιανουαρίου 1778) προς τον The Right Honorable Lord Viscount Weymouth με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων για το ζήτημα της Κριμαίας και των Τατάρων και τις ετοιμασίες που κάνει η Πύλη για έναν πιθανό νέο πόλεμο με την Ρωσία. Επίσης, ο Ainslie κάνει αναφορά και σε επικείμενη συνάντηση μεταξύ του Ρεΐς Εφέντη και του ρώσου πρέσβη σχετικώς με το ζήτημα της χορήγησης άδειας διάπλου των Στενών και εισόδου στην Μαύρη Θάλασσα σε δύο μικρά ρωσικά εμπορικά πλοία, που κρατούνται προς το παρόν στην Κωνσταντινούπολη και έχουν ως προορισμό το λιμάνι του Ταϊγανίου (Taganrog) στην Θάλασσα της Αζοφικής. O Ainslie επισημαίνει στην επιστολή του, πως ο Ρεΐς Εφέντης επικοινώνησε μαζί του για να τον ενημερώσει, πως για το πρώτο πλοίο δόθηκε άδεια απόπλου προς την Μαύρη Θάλασσα, αλλά για το δεύτερο πλοίο δεν δόθηκε, καθώς επρόκειτο για ένα αγγλικό σκάφος με αγγλικό πλήρωμα. Μετά από ελέγχους του Καπουδάν Πασά – όπως ενημέρωσε τον Ainslie ο Ρεΐς Εφέντης – κατέστη φανερό πως επρόκειτο για αγγλικό σκάφος και πως έπλεε με οκτώ Άγγλους ναυτικούς. Με αφορμή αυτό το γεγονός, ο Ρεΐς Εφέντης τόνισε στον Ainslie την τάση της Βρετανίας να παρέχει βοήθεια στους εχθρούς της Πύλης. Ο Ainslie γράφει πως όντως το πλοίο ήταν αγγλικής ναυπήγησης και ήρθε στην Κωνσταντινούπολη έπειτα από έξι εβδομάδες ταξειδιού από το Λονδίνο. Το πιο πιθανό, συνεχίζει ο Ainslie, ήταν πως το σκάφος αγοράστηκε για λογαριασμό ενός ρωσικού εμπορικού οίκου με έδρα την Κωνσταντινούπολη και έπλευσε μέχρι το λιμάνι της τελευταίας υπό αγγλική σημαία και αυτό έγινε με σκοπό το πλοίο να βρει φορτίο για το ταξείδι του. Για τον Ainslie είναι σίγουρο πως έγινε η πώληση, ή τουλάχιστον πως έγινε μία αληθοφανής πώληση, μετά την οποία το πλοίο ύψωσε την ρωσική σημαία. Το πλήρωμα αποτελείτο από τον άγγλο καπετάνιο, έναν ακόμα άγγλο ναύτη, και έξι ξένους, και επισημαίνει πως οι δύο πρώτοι είχαν εισέλθει στην ρωσική υπηρεσία. Ο Ainslie ζήτησε από τους υπόλοιπους έξι που ήταν Δανοί και Σουηδοί να επιστρέψουν πίσω στην Αγγλία, αλλά τονίζει πως ναι μεν κράτησε το διαβατήριο του πλοίου για να το στείλει στο Ναυαρχείο, αλλά δεν μπορεί – σε περίπτωση που του ζητήσει κάτι τέτοιο η Πύλη – να αποσύρει από το σκάφος και τους δυο Άγγλους, και αν έλθει μία τέτοια απαίτηση τότε θα βρεθεί σε δύσκολη θέση γιατί δεν έχει εξουσία για μία τέτοια απόφαση ο ίδιος.



The research project is implemented within the framework of the Action “Supporting Postdoctoral Researchers» of the Operational Program "Education and Lifelong Learning" (Action’s Beneficiary: General Secretariat for Research and Technology), and is co-financed by the European Social Fund (ESF) and the Greek State.