•     Επιστολή Αρ.10 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 18 Μαΐου 1778) προς τον The Right Honorable Lord Viscount Weymouth με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων πως ενημέρωσε τον Ρεΐς Εφέντη για τους κινδύνους που θα αντιμετωπίζουν οι Οθωμανοί υπήκοοι σε περίπτωση που επιλέγουν να μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους με γαλλικά πλοία, τα οποία δύναται να υποστούν επιθέσεις από αγγλικά κουρσάρικα/πειρατικά σκάφη. Ο Ρεΐς Εφέντης απάντησε στον Ainslie πως μία τέτοια εξέλιξη θα αναγκάσει τους υπηκόους της Πύλης να προστρέξουν για τις εμπορικές τους επιχειρήσεις σε αγγλικά σκάφη. Από την μεριά του ο Ainslie τόνισε πως θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από την Πύλη η δυνατότητα της χρήσης βρετανικών σκαφών για ασφαλή μεταφορά προϊόντων από λιμάνι σε λιμάνι (ακτοπλοϊκό εμπόριο) χωρίς μία τέτοια εξελιξη να πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μία εθνική συμμετοχή της Βρετανίας στα οθωμανικά λιμάνια. Ο Ainslie σημειώνει πως επιχείρησε να εξηγήσει στον Ρεΐς Εφέντη τα της φύσης των ναύλων, για τις πρέπουσες μεθόδους για την ασφάλιση των εμπορευμάτων από πιθανά ατυχήματα και δυστυχήματα κατά τον πλου των σκαφών, συμπεριλαμβανομένης της ναυταπάτης εις βάρος των πλοιοκτητών μέσω της πρακτικής της ασφάλισης, αλλά παρά τις προσπάθειές του ουδείς κατάλαβε κάτι. Χαρακτηριστικά γράφει: I explained the nature of freights, and pointed out the proper method of securing property from all accidents whatsoever at sea, including barratry, by the means of ensurance. All this was lost on the company, who did not understand a single word of the matter. Ο Ainslie σημειώνει, επίσης, πως συζήτησε εκ νέου και το θέμα του δασμού της Mestaria, τονίζοντας στον Ρεΐς Εφέντη πως δεν αντιμετωπίζονταν όλοι οι υπήκοοι των χριστιανικών κρατών κατά τον ίδιο τρόπο, τονίζοντας πως η επιβολή πληρωμής του δασμού στους Βρετανούς ήταν ο κυριότερος λόγος για την μείωση του βρετανικού εμπορίου και της ναυτιλίας στις θάλασσες του Λεβάντε, σε τέτοιον βαθμό ώστε σχεδόν κανένα βρετανικό πλοίο να μην απασχολείται στο ακτοπλοϊκό εμπόριο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε αντίθεση με γειτονικά της Βρετανίας κράτη [εννοεί την Γαλλία εδώ ο Ainslie] των οποίων οι υπήκοοι σχεδόν μονοπωλούσαν την ναυτιλία στις οθωμανικές ακτές. Με αυτά τα δεδομένα η Πύλη, τονίζει ο Ainslie στον Ρεΐς Εφέντη, είναι άδικο να ζητά από την Βρετανία να αποσύρει τα ανακοινωθέντα μέτρα εις βάρος των υπηκόων της εμπόρων, ενώ την ίδια στιγμή τα βρετανικά πλοία και οι έμποροι βιώνουν αυτές τις διακρίσεις εις βάρος τους όταν εμπορεύονται στις οθωμανικές θάλασσες. Ο Ainslie σημειώνει επίσης, πως ο Καπουδάν Πασάς έδωσε την άδεια για τον απόπλου ενός εκ των δύο ρωσικών εμπορικών πλοίων που παρέμεναν στην Κωνσταντινούπολη, και είχαν προορισμό την Μαύρη Θάλασσα, και το πρώτο θα αναχωρήσει μόλις φυσήξουν ευνοϊκοί άνεμοι. Με βάση αυτές τις εξελίξεις πιθανώς, σημειώνει ο Ainslie, να οδεύουν προς μία συμφωνία τελική η Πύλη και η Ρωσία στο ζήτημα της Κριμαίας.