•     Επιστολή Αρ.23 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 2 Νοεμβρίου 1780) προς τον The Right Honorable The Earl of Hillsborough με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων για την απόφαση της Πύλης να υποτιμήσει το ασημένιο νόμισμά της, μία υποτίμηση που ισούται με 8,3%. Αυτή η υποτίμηση, σημειώνει ο Ainslie, θα οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση του κόστους ζωής ενώ θα προκαλέσει μεγάλες απώλειες – κυρίως στους Γάλλους εμπόρους – που θα πληρωθούν στο υποτιμημένο νόμισμα. Ο Ainslie αναφέρεται και σε ένα ρωσικό πλοίο που έφτασε από την Κριμαία, πλοιαρχούμενο από τον Άγγλο καπετάνιο Newman. Το πλοίο έφτασε στο κανάλι του Βοσπόρου στις 26 του Οκτώβρη με ένα φορτίο σιτηρών και σιδήρου και είχε προορισμό την Μεσόγειο. Ο Ρώσος πρεσβευτής ζήτησε τις απαραίτητες άδειες για την συνέχιση του πλου του σκάφους στα Δαρδανέλλια, σύμφωνα με τα όσα όριζε η Συνθήκη που είχε υπογραφεί μεταξύ Πύλης και Ρωσίας και όριζε την ανεμπόδιστη ναυσιπλοΐα μεταξύ Αιγαίου και Μαύρης Θάλασσας στα με ρωσική σημαία πλοία. Όμως οι Οθωμανοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν στο πλοίο να συνεχίσει το ταξείδι του και ως αιτία έθεσαν το ζήτημα της απαγόρευσης εξαγωγής σιτηρών εκτός της Κωνσταντινούπολης. Εν τέλει το πλοίο εισήλθε στο λιμάνι και εκφόρτωσε και το προϊόν αγοράστηκε από την Πύλη σε τιμή που όρισαν οι Ρώσοι. Επίσης, ο Ainslie αναφέρεται και στην πληρωμή μίας ακόμα δόσης από την Πύλη προς την Ρωσία με βάση τα όσα όριζε η Συνθήκη του Καιναρτζή.
Επιπλέον, ο Ainslie αναφέρεται στα αιτήματα της Ρωσίας που είναι τέσσερα: (α) την άδεια να πλέουν στον Βόσπορο πλοία μεταφοράς αλληλογραφίας και επιβατών (packet boats), (β) τον διορισμό ρωσικών προξενικών αρχών και αντιπροσώπων σε Βλαχία και Μολδαβία, (γ) το απεριόριστο δικαίωμα στο διαμετακομιστικό εμπόριο μέσω του Βοσπόρου για όλα τα πλοία υπό ρωσική σημαία από και προς την Μεσόγειο και την Μαύρη Θάλασσα, και (δ) τον ελεύθερο διάπλου των Στενών και για τους Έλληνες – υπηκόους της Πύλης – που μετανάστευσαν στην Ρωσία. Για τον Ainslie τα αιτήματα της Ρωσίας προκαλούν μεγάλη αναστάτωση στην Πύλη και για αυτό οδηγούν την τελευταία να καθυστερήσει την σύσκεψη με τον Ρώσο επιτετραμμένο. Από την άλλη, ο Γάλλος πρεσβευτής μοιάζει αδύναμος να κατευνάσει και συμφιλιώσει τις δύο πλευρές, ενώ ο αυστριακός πρεσβευτής αναμένει να δει την εξέλιξη των πραγμάτων. Βέβαια, κατά τον Ainslie, τα πράγματα δείχνουν πως οδηγούνται σε μία εντεινόμενη κρίση.
Συγκεκριμένα γράφει ο Ainslie:
Independent of the tree points contested between Russia and the Porte, namely the admission of ships under denomination of packet boats, the establishing of agents in Wallachia and Moldavia, the naming of consuls, and the unlimited rights of transit through the Canal of all ships under the Russian flag; a fourth it is thought will be claimed and insisted on at the approaching conference [between the Russian Envoy and the Ministers of the Porte] in order to obtain a free passage, and the most ample protection for the Greeks, subjects of this Empire, who had emigrated to Russia, the same as the natives. Claims such a nature cannot fail to alarm the Ottoman ministers, whose perplexity appears in the delay of granting a conference. The French ambassador is frequently consulted, and it should seem with little fruit; indeed his situation must be very embarrassing, as he risks disobliging both parties, and has little chance of pleasing either. The Imperial Minister keeps a watchful eye over the present transactions; a little time will demonstrate what part his court is disposed to take in affairs which visibly tend to a crisis. […]