•     Επιστολή Αρ.6 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 26 Μαρτίου 1783) προς τον The Right Honorable Lord Grantham [Thomas Robinson, 2nd Baron Grantham] με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων για την ικανοποίησή του όταν πληροφορήθηκε την επικύρωση της προκαταρκτικής συνθήκης ειρήνης μεταξύ Παρισίων, Μαδρίτης, Ηνωμένων Πολιτειών και Λονδίνου. Ο Ainslie αναφέρεται επίσης και στην περίπτωση του κόμη Weinowick, ο οποίος οριζόταν από την Ρωσία γενικός πρόξενός της στο νησί της Μυκόνου, το οποίο όμως ο Ainslie σημειώνει πως καθώς ήταν μεν σε κεντρικό σημείο αλλά εκτός των εμπορικών οδών και κέντρο πειρατών, προκάλεσε ανησυχίες στην Πύλη η οποία προσπάθησε να καθυστερήσει την άφιξή του στο νησί, ενώ η ίδια αποφάσισε να στείλει ενισχύσεις με φρουρά στα νησιά της Μυκόνου, της Άνδρου και της Σύρου. Η Πύλη με την σειρά της συνέχισε να ενισχύει τον στρατό και τον στόλο της κάτι που προκάλεσε και την αντίδραση του Ρώσου πρεσβευτή, ο οποίος ζήτησε να μάθει τον λόγο αυτών των εξελίξεων, με την Πύλη να απαντά πως επρόκειτο για συνήθεις κινήσεις που σε καμμία περίπτωση δεν ήθελαν να προκαλέσουν αλλαγή στις φιλικές και ειρηνικές σχέσεις με την Ρωσία. Επίσης, ο Ainslie κάνει αναφορά και σε μία νέα εμπορική συνθήκη που πρόκειται να συναφθεί μεταξύ Πύλης και Ρωσίας, με την οποία διευθετήθηκαν ζητήματα που παλαιότερα προκαλούσαν προβλήματα στην εμπορική δραστηριότητα και τον πλου των υπό ρωσική σημαία εμπορικών σκαφών από και προς την Μαύρη Θάλασσα. Συγκεκριμένα συμφωνήθηκε, καθώς φαίνεται μεταξύ του Ρώσου πρεσβευτή και του Ρεΐς Εφέντη να έχουν το δικαίωμα τα υπό ρωσική σημαία εμπορικά πλοία να μεταφέρουν ανεμπόδιστα μέσω της Κωνσταντινούπολης σιτάρι και αλεύρι από την Μαύρη Θάλασσα, αλλά και σίδηρο, ίνες καννάβεως, αλάτι, ψάρια και προμήθειες, που άλλοτε έπρεπε να κατευθύνονται μόνο για κατανάλωση στην Κωνσταντινούπολη. Επίσης, σημειώνει, ο Ainslie, οι υπήκοοι της Ρωσίας είχαν πλέον την δυνατότητα να πωλούν στην Κωνσταντινούπολη τα εμπορεύματά τους (και των σιτηρών και του σιδήρου που πριν αγοράζονταν μόνο από τους επιτρόπους του σουλτάνου) που έφερναν από την Μαύρη Θάλασσα σε όποιον ήθελαν χωρίς εμπόδια.
Συγκεκριμένα γράφει ο Ainslie:
The Russian Envoy, My Lord, accompanied by his principal dragoman, had a conference on the 24th instant with the Reis Effendi, the President of the chancery, and the dragoman of the Porte. This meeting took place at the House of the Reis Effendi, and lasted upwards of four hours; commencing from eleven in the morning. It was announced since three days, and it is generally believed, it related principally to the new Treaty of Commerce in contemplation between the two Courts, lately interrupted by the disturbances in Crimea. I have been confidently assured, that the Porte has at last consented to the free transit of corn, and flower, from the Black Sea under the Russian flag; also of Iron, Hemp, Salt, Fish and Provisions, formerly reserved for the use of this capital. Besides the Envoy has obtained for the Subjects of Russia unlimited liberty to sell at Constantinople every species of merchandizes, coming from the Black Sea, to whomsoever they may think proper, including corn, and iron, formerly monopolized by commissaries in the name of the Grand Signor. If this report proves true, it is to be hoped that this bone of contention, which has administered to so many disputes between Russia and the Porte, is now finally removed. […]