•     Επιστολή Αρ.11 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 24 Μαΐου 1783) προς τον The Right Honorable Charles James Fox με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων για την επέμβαση ενός τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή του Taman γεγονός που οδήγησε σε νέες συγκρούσεις μεταξύ Τατάρων και Τούρκων. Ο Ρώσος πρεσβευτής ζήτησε να απόσχει η Πύλη από οποιαδήποτε ενέργεια εμπλοκής στην Κριμαία, ενώ ζητά επίσης και την μη είσοδο οθωμανικών πολεμικών σκαφών στην Μαύρη Θάλασσα καθώς κάτι τέτοιο θα προκαλούσε ανησυχίες στην Αγία Πετρούπολη. Επίσης, ο Ainslie αναφέρεται στην επιστολή του και στις συζητήσεις μεταξύ του Bulgakoff και του Ρεΐς Εφέντη σχετικά με την εμπορική συνθήκη που αναμένεται να υπογραφεί μεταξύ Πύλης και Ρωσίας, καθώς έχουν σχεδόν  αντιμετωπιστεί όλα τα εκκρεμή ζητήματα μεταξύ των δύο μερών. Επιπλέον, ο Ainslie αναφέρεται και στο αίτημα της Αυστρίας να επιτρέψει η Πύλη την μεταφορά εμπορευμάτων από τον Δούναβη προς την Κωνσταντινούπολη με ένα αυστριακής σημαίας σκάφος. Και στην απάντηση της Πύλης, πως μέχρι τώρα η συνήθεια ήταν τα εμπορεύματα να μεταφέρονται από τους υπηκόους των δύο κρατών μόνο εντός της επικράτειάς τους, η Αυστρία ενημέρωσε την Πύλη πως αυτό δεν ισχύει με βάση τις διομολογήσεις και πως το πλοίο θα εκτελούσε τον πλου του και σε περίπτωση που η Πύλη προκαλούσε προβλήματα τότε αυτό θα σήμαινε και προβλήματα στις σχέσεις των δύο δυνάμεων. Η Πύλη επέμεινε να δώσει άδεια ως ένδειξη καλής διάθεσης άπαξ στο σκάφος, ενώ η Αυστρία αντέτεινε πως δεν πρόκειται να είναι μόνο ένα το σκάφος της που θα εμπορεύεται εντός της Μαύρης Θάλασσας. Ο Ainslie τονίζει πως σε περίπτωση που η Αυστρία κρίνει την διεξαγωγή αυτών των πλόων ως πλεονεκτικώς για την ίδια, τότε θα είναι δύσκολο για την Πύλη να αντισταθεί στις απαιτήσεις της. Επίσης, σημειώνει πως η Πύλη μοιάζει να μην είναι σε θέση να αντισταθεί στις απαιτήσεις των γειτόνων της, και μάλιστα πως ο Γερμανός πρεσβευτής τόνισε στην Πύλη πως αυστριακά σκάφη θα πλέουν κατά το δοκούν στην Μαύρη Θάλασσα, και πως η Πύλη θα είναι υπεύθυνη για οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίσουν.
Συγκεκριμένα σημειώνει ο Ainslie:
The German Minister, by order of his Court, has demanded from the Porte a passport for a merchant ship to proceed, under the imperial flag, from the Danube into the Black Sea, and through the Canal to Constantinople. This claim grounded upon an expression in the German Capitulations, by which their Merchants are permitted to bring their merchandizes into this Empire, by land, or sea, in the manner accustomed. The Ottoman ministers at first objected to this demand as unprecedented. They alleged that the accustomed manner of transporting merchandizes to and from Germany ad this Empire, by way of the Danube, had always been managed in Embarkations navigated by subjects of the respective sovereigns, to the extent of their mutual territories. The answer not being satisfactory, Baron Herbert repeated and has obtained his demand; the Porte having declared that the present passport was granted, from motives of regard, and friendship for this Imperial Majesty, to this ship only. Should this attempt to establish a direct navigation hither by the Black Sea, prove advantageous, it is evident, that the same motives will prevent the Ottoman Ministers from opposing its increase. […] It is difficult to say whether the Ottoman Ministers are more alarmed or the People most provoked at the repeated demand and forced concessions torn from this Court by Her powerful neighbours. On any objection being made to the Imperial Flag right of navigating the Black Sea, the German Interpreter declared verbally in the name of his Minister, that the ship intended for this City would certainly proceed with, or without permission, and that the Porte would be answerable for all consequences in case she stopt or the flag insulted. […]