•     Επιστολή Αρ.12 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 10 Ιουνίου 1783) προς τον The Right Honorable Charles James Fox με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων για τα γεγονότα στην Κριμαία και την απόφαση του Ghiray να αποσυρθεί από τον θρόνο του Χανάτου, με τον άλλοτε σφετεριστή αδερφό του να προτείνεται να καταλάβει την θέση. Τα γεγονότα αυτά προκαλούσαν μεγάλη ταραχή στην Πύλη. Επίσης, ο Ainslie αναφέρεται και στην εμπορική συνθήκη που εν τέλει συνήφθη μεταξύ Πύλης και Ρωσίας στα μέσα του Μάη και η κοινή γνώμη ενημερώθηκε και δημοσίως για τα νέα προνόμια που παραχωρήθηκαν στην ρωσική σημαία και στο ρωσικό εμπόριο, ενώ στις 27 του Μαΐου το τελωνείο ενημέρωσε σχετικώς και τα λιμάνια και τις σκάλες σε Σμύρνη, Θεσσαλονίκη και αλλού. Η ενημέρωση της Πύλης ανέφερε πως σε υλοποίηση της Συνθήκης Εμπορίου που υπογράφηκε μεταξύ των δύο δυνάμεων, η ρωσική εμπορική σημαία έχει πλέον το δικαίωμα να διέρχεται ελεύθερα από την Μαύρη Θάλασσα προς την Μεσόγειο, με οποιαδήποτε εμπορεύματα, καθώς και με τα προϊόντα παραγωγής της Ρωσίας, χωρίς να αντιμετωπίζει κανένα εμπόδιο ή κίνδυνο, ούτε να υποβάλλεται σε πληρωμές δασμών από τους οποίους πλέον εξαιρείται. Αυτό που είναι εξόχως ενδιαφέρον, κατά τον Ainslie, είναι το γεγονός πως ενώ η εμπορική συνθήκη δεν έχει υπογραφεί, και άρα δεν έχει επικυρωθεί, παρ’ όλ΄αυτά ο Μεγάλος Βεζύρης θεώρησε συνετό να την θέσει σε εφαρμογή ως απόδειξη της καλής διάθεσης της Πύλης και ως ένδειξη των αγαθών και ειλικρινών προθέσεων της τελευταίας προς την Ρωσία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την επίλυση των διαφορών τους στα εμπορικά ζητήματα.
Συγκεκριμένα γράφει ο Ainslie:
In the mean time, the Ottoman ministers have publicly confirmed the new privileges granted to the Russian commerce. A command for that purpose was consigned at the customhouse on the 27th May, at the same time duplicates were transmitted to Smirna, Salonica, and other Scales, wherein it is expressed, that, in conformity with a Treaty of Commerce lately concluded between the two Empires, the Russian Mercantile flag is to pass freely from the Black Sea into the Mediterranean, with all Merchandizes whatsoever, the produce of that Empire, without let, hindrance, or molestation, on pretence of duties from which they are now exempted. It is remarkable, that, although this treaty is not signed, and consequently ungratified, yet the Grand Visir has thought proper to carry it into execution, as a certain proof of the disposition, and real intentions of the Porte to comply with all her engagements with the Court of Russia, and particularly for what regards the interests of her trade. […]
Επίσης, ο Ainslie σημειώνει την μεγάλη ανησυχία της Πύλης από τις στρατιωτιλές προετοιμασίες της Ρωσίας, ενώ η ίδια επιχειρεί να ενισχύσει τα σύνορά της και κυρίως τον στόλο της στην Μαύρη Θάλασσα, όπου αισθάνεται πως θα έχει την απόλυτη κυριαρχία.