•    Επιστολή Αρ.2 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 24 Ιανουαρίου 1784) προς τον The Right Honorable Charles James Fox με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων για τα όσα μαθαίνει περί του αιτήματος της Γαλλίας να λάβει και η ίδια όσα εμπορικά προνόμια στην Μαύρη Θάλασσα είχαν λάβει και οι Ρώσοι, με κυρίαρχο την παρουσία γαλλικών σκαφών και γαλλική σημαίας στα μαυροθαλασσίτικα νερά, και με ένα εμπόριο που θα αφορούσε ξυλεία ναυπηγική, κυρίως, αλλά και χαλκό και κατάρτια για τις ανάγκες του γαλλικού πολεμικού ναυτικού και σε αντάλλαγμα θα μπορούσαν οι Γάλλοι να πληρώνουν είτε σε χρήμα την Πύλη είτε σε είδη που θα επέλεγε η ίδια, όπως γαλλικά βιομηχανικά προϊόντα, πολεμικό υλικό κτλ. Ο Ainslie επισημαίνει πως η Πύλη θα ενδιαφερόταν να ανοίξει το εμπόριο της Μαύρης Θάλασσας και σε άλλες εμπορικές δυνάμεις, ούτως ώστε να μην έχει αποκλειστικά οφέλη εμπορικά η Ρωσία στην Μαύρη Θάλασσα. Ο Ainslie ενημερώνει το Foreign Office, πως έχει ήδη επικοινωνήσει με τους Βρετανούς πρεσβευτές σε Πετρούπολη και Παρίσι επιχειρώντας να μάθει περισσότερες πληροφορίες για τα σχέδια των δύο αυλών. Για τον Ainslie ένα τέτοιο πιθανό προνόμιο στην γαλλική εμπορική ναυτιλία στην Μαύρη Θάλασσα θα απέβαινε εις βάρος των βρετανικών συμφερόντων στην περιοχή και σίγουρα θα προκαλούσε ζητήματα και ως προς τα ρωσικά οικονομικά και εμπορικά συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή. Ενώ, επίσης, ο Ainslie αναφέρεται και στο εκ νέου αίτημά του προς τον Μεγάλο Βεζύρη για κατάργηση του δασμού της Mestaria για τους Βρετανούς εμπόρους, αλλά χωρίς ελπίδα να αντιμετωπιστεί άμεσα και θετικά από την Πύλη.
Συγκεκριμένα, ο Ainslie γράφει:
The French Ambassador is seriously engaged in attempting to obtain for the subjects and for the flag of that crown, the same advantages in point of trade and the navigation of the Black Sea as ceded by the Porte to those of Russia. I am assured that great offers have already been made, and it is natural to suppose that no trouble or expense will be spared in procuring an arrangement, from which so many and such great benefits are expected. Amongst other advantages held out in support of his demand, I am told, that the ambassador proposes to create a valuable revenue from the superfluities  of this Empire, and has offered to contract for large quantities of copper, timber and masts for the use of the French navy, payable partly in money, the rest in stores, naval and military, or in articles of manufacture, to the choice of the Porte, on condition that the articles of exportation shall be embarked in the ports of the Black Sea on board of French ships. This offer cannot fail to make impression as it coincides with the Turks animosity against the Russians and the political necessity (constantly held out by the French of preventing as much as possible, that the Court of Petersburg) should reap an exclusive advantage by the new situation of affair in the Crimea. I have addressed his Majesty’s ministers at Petersburg and Paris, in hopes to discover the views and intentions of those courts relative to their trade and navigation in this Empire. The exclusive introduction of the French flag in the Black Sea, should it now take place and their local situation with regard to Russia, might more or less influence the political, as well as the commercial interests of both. […]