Αντίγραφο επιστολής του Oswald προς τον διοικητή της Μάλτας Oakes (Ζάκυνθος, 12 Σεπτέμβρη 1810), με την οποία κάνει αναφορά στην κατάσταση ως προς την παραγωγή και τροφοδοσία σιτηρών των Επτανήσων και την παραγωγη ελαιολάδου. Συγκεκριμένα αναφέρει, πως τα Επτάνησα κατά μέσο όρο δεν παράγουν ποσότητα σιτηρών που να τα καλύπτει για περισσότερο από τέσσερεις μήνες. Η υψηλή τιμή του ελαιολάδου αλλά και της σταφίδας των νησιών έχει ως αποτέλεσμα να έρχονται άφθονες προμήθειες στα νησιά από τις γειτονικές σιτοπαραγωγές περιοχές. Όμως για μία μεγάλη περίοδο λόγω της αστάθειας στην παραγωγή αυτών των περιοχών υπηρξε πρόβλημα και στην τροφοδοσία των Επτανήσων. Από την άλλη σχεδόν η μόνο περιοχή πώλησης του ελαιολάδου και της σταφίδας είναι η Μάλτα, αλλά και εκεί η τιμή έχει πέσει σημαντικά και το κέρδος που απομένει δεν δίδεται σε χρήματα αλλά σε εμπορεύματα και αποικιακά αγαθά. Για τον Μωριά, ο Oswald επισημαίνει, πως συνήθως ήταν η περιοχή που παρήγαγε εν αφθονία σιτηρά, αλλά πλέον αντιμετωπίζει μεγάλη έλλειψη. Από την άλλη τα Επτάνησα δεν μπορούν να προμηθευτούν σιτηρά ούτε από άλλες περιοχές λόγω των πολεμικών συνθηκών που επικρατούν. Με βάση αυτά τα δεδομένα ο Oswald ζητά να δοθούν ορισμένες διευκολύνσεις για το εμπόριο των Επτανήσων. Και αυτό που ζητά είναι να δοθεί η άδεια να μπορούν οι Επτανήσιοι να μεταφέρουν με άδεια εμπορεύματα σε εχθρικά λιμάνια για να έχουν κάποιο κέρδος. Η υποχρέωση των Επτανησίων είναι τα σκάφη τους να μην πιάνουν άλλα λιμάνια αλλά να επιστρέφουν στα νησιά μεταφέροντας προμήθειες.