Υπόμνημα των Βρετανών εμπόρων (Λονδίνο, 16 Μαΐου 1814) προς την Βρετανική κυβέρνηση που αφορά στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κατά τις εμπορικές τους δραστηριότητες στα ρωσικά λιμάνια και στην Ρωσία εν γένει. Το πρώτο ζήτημα στο οποίο αναφέρονται είναι το γεγονός ότι η άφιξη ενός βρετανικού σκάφους στα ρωσικά λιμάνια σηματοδοτεί και την επιβολή νέων φόρων για το σκάφος, και μεγάλους κινδύνους για τον καπετάνιο ή το εμπόρευμά του, καθώς σε περίπτωση ενός εκούσιου σφάλματος δύναται να οδηγηθεί ο πλοίαρχοις σε καταβολή τεράστιων χρηματικών ποινών. Οι Βρετανοί έμποροι ζητούν να μπορούν οι ίδιοι να πωλούν και να αγοράζουν αγαθά στην Ρωσία όπως το ίδιο προνόμιο διαθέτουν και οι Ρώσοι έμποροι στην Βρετανία. Αναφορά γίνεται στην δυσκολία κατανόησης της ρωσικής γλώσσα, ακόμα και από τους ίδιους του Ρώσους ευγενείς, με αποτέλεσμα συχνά στα τελωνεία να γίνεται κατάχρηση εξουσίας και καταπάτηση των δικαιωμάτων των Βρετανών εμπόρων, για αυτό και ζητούν τα έγγραφα να γράφονται και στην αγγλική γλώσσα και να γίνεται ο έλεγχος παρουσία Ρώσων και Βρετανών εμπόρων. Αναφορά κάνουν και σε άλλα ζητήματα που αφορούν τα δασμολόγια, τα τελωνεία, αλλά και την έλλειψη νομοθεσίας που να εξασφαλίζει τους Βρετανούς εμπόρους και την περιουσία τους στην Ρωσία. Και μάλιστα σημειώνουν πως το βρετανικό κεφάλαιο είναι που κινεί την ρωσική αγορά ενώ οι Βρετανοί έμποροι απαγορεύεται να πωλούν ή να προβαίνουν σε υπογραφή συμβολαίων στην ενδοχώρα, με αποτέλεσμα απλώς να δίνουν τα κεφάλαιά τους σε ντόπιους για να εκτελούν αυτές τις εργασίες με όσους κινδύνους απώλειας των πιστώσεών τους από πλευράς των συνεργαζόμενων Ρώσων αυτές οι πρακτικές ενέχουν – Ρώσων που έχουν μεγάλα κεφάλαια και οι ίδιοι από τις πρακτικές που χρησιμοποιούν κατά τις συναλλαγές τους με τους Βρετανούς εμπόρους-κεφαλαιούχους. Για αυτό και ζητείται να υπογράψει η Βρετανία τώρα που η ειρήνη έρχεται στην Ευρώπη συνθήκες που να διασφαλίζουν τα εμπορικά συμφέροντα των Βρετανών και να τους επιτρέπεται να διεξάγουν τις εμπορικές τους δραστηριότητες όπως το πράττουν και οι υπήκοοοι έκαστης χώρας. Με την έμφαση να δίνεται στην ενίσχυση των βρετανικών εξαγωγών υφασμάτων και στην αντιμετώπιση του κλίματος στην Ευρώπη που ενίσχυσε ο Ναπολέοντας με τα μέτρα του ενάντια στο βρετανικό εμπόριο και την βρετανική εξαγωγική βιομηχανία.

Συγκεκριμένα σημειώνεται στο υπόμνημα:

At present there is no law in Russia, for the protection or security of British property, by which the creditor is enabled to recover from his debtor; though the trade of every country in Europe has for centuries been chiefly carried on by British capital, it is perhaps more the case in Russia, than elsewhere; as nearly all the exports sent thither are sold there in a credit, and the produce of that country is invariably paid in advance; contracts are generally made with the Russians who trade to the interior (British merchants are not now allowed to go into the interior to dispose of their goods and make contracts with or purchases from the natives) in the autumn of the year for goods to be delivered the ensuing spring and summer, and the one third, half or whole of the purchase money, according to stipulation is paid in advance; with this capital the Russians carry on their business which is by far the most lucrative part of the trade there, and they fulfill their engagements or not, as it suits their convenience, and sometimes go off with the money altogether; against which abuse the British Merchant has no redress or security; to commence legal proceedings under such laws as at present exist, is only throwing away more money; as the debtor may, if he chooses, litigate id for a century and upwards, the consequent result is that the British merchant is obliged to accept of a small composition from men of large capital and fortunes, who are well able to pay ten times the amount of their debts. […]

The custom which now exists in Russia, exists more or less in all the other parts of Europe, restricting a British subject from transacting his own business by which the resident Commission Houses are enabled to make exorbitant ideal charges, that operate as a direct tax upon the trade and manufacturers of this country in addition to those imposed for the immediate use of their respective governments; is a powerful aid in their favor; it will therefore be found that every means possible which can be derived to reduce the price of the British manufactures to the foreign customer will be required to give them a preference at the foreign market; for unless they can be furnished at, or near an equal price with their own, the consumption will be but small. […]

[Memorandum of grievances complained of by British merchants concerned in the trade with Russia]