•     Επιστολή Αρ.10 του Robert Ainslie (Κωνσταντινούπολη, 10 Μαΐου 1784) προς τον The Right Honorable The Marquis of Carmarthen με την οποία τον ενημερώνει μεταξύ άλλων πως η απόφαση της Πύλης να στείλει στόλο και να οχυρώσει την Σούδα, σε μία προσπάθεια να ελέγξει το Αρχιπέλαγος, ήταν αποτέλεσμα του σχεδίου αμύνης που το Παρίσι είχε προτείνει στην Πύλη από το 1782. Και κατά τον Ainslie πιθανώς η Γαλλία σε περίπτωση πολέμου να είχε σχέδια για κατάληψη του νησιού. Επίσης, σημειώνει πως και η Ολλανδία έχει προσχωρήσει στις θέσεις της Γαλλίας και μάλιστα είχε στείλει στόλο στην Μεσόγειο για μεταφορά οθωμανικών στρατευμάτων στην Κρήτη, και σίγουρα –κατά τον Ainslie – θα είχε να προσμένει οφέλη, όπως πιθανώς την κατοχή της Χίου. Για τον Ainslie δεν φαίνεται πως η Πύλη είχε τέτοια σχέδια περί παραχώρησης νησιώς, καθώς κάτι τέτοιο θα προκαλούσε μεγάλες αντιδράσεις στις ευρωπαϊκές δυνάμεις αλλά και θα οδηγούσε την αυτοκρατορία σε μεγάλα θανάσιμα προβλήματα. Ο Ainslie σημείωσε σε συνάντησή του με τον Καπουδάν Πασά, πως θα υπήρχαν μεγάλες συνέπειες σε περίπτωση που η Πύλη απέδιδε ένα νησί στην Γαλλία ως στρατιωτική βάση στο Αργιπέλαγος. Ενώ έκανε – ο Ainslie – λόγο και στο προοίμιο ενός νέου βιβλίου που αναφερόταν στα σχέδια της Γαλλίας στην νότια Βαλκανική, το: Voyages Pictoresques de la Grece (απόδοση της Κρήτης στους Γάλλους). Από την πλευρά του ο Καπουδάν Πασάς ενημέρωσε τον Ainslie πως η Πύλη δεν είχε δεχτεί τα αιτήματα της Γαλλίας για άνοιγμα της Μαύρης Θάλασσας, με αφορμή και τα ωφελήματα που έλαβε η αυστριακή ναυτιλία στην θάλασσα αυτή. O Ainslie σημειώνει πως οκτώ γαλλικά πλοία έχουν λάβει την άδεια να πλέουν με ρωσική σημαία στην Μαύρη Θάλασσα υπό τις οδηγίες ενός γαλλικού εμπορικού οίκου με έδρα την Χερσώνα, με έναν εκ των συνεταίρων του οίκου να έχει λάβει την ρωσική υπηκοότητα. Ο Ainslie σημειώνει πως και ο ίδιος είχε συζητήσει να δοθούν παρόμοια πλεονεκτήματα στους βρετανούς εμπόρους της Πόλης (our factories), αλλά οι τελευταίοι είχαν αρνηθεί κάτι τέτοιο και υποστήριζαν πως σύντομα οι Γάλλοι θα μετάνοιωναν για την βιασύνη τους να εισέλθουν στο εμπόριο της Μαύρης Θάλασσας και πως οι ίδιοι προτιμούν να αναμένουν την αποκρυστάλλωση των συνθηκών εμπορίου σε αυτές τις περιοχές προτού λάβουν κάποια απόφαση. Επίσης, ο Ainslie τονίζει πως ένας Άγγλος ονόματι David Gray έχει αναλάβει με δικά του έξοδα να μεταβεί στην Χερσώνα και στην Κριμαία και να εξετάσει την εκεί κατάσταση και να ενημερώσει εν συνεχεία για το αν υπάρχουν προοπτικές εμπορικής ανάπτυξης για τους Βρετανούς εκεί.
Συγκεκριμένα ο Ainslie σημειώνει:
[…[ it is certain that the French Mission pays extraordinary court to the Russian envoy, and that they have obtained the Russian flag for eight of their ships to be employed in the Black Sea under the Direction and in the name of a French House of Trade, established at Kherson, one of whose partners has been naturalized a Russian - Our factories have declined my offer of obtaining for them the same advantages – they are of opinion the French adventurers will repent their precipitation and at all events think it prudent to wait for information previous to their engaging in commercial speculations of uncertain consequences – I have encouraged and engaged a gentleman named David Gray who I flatter myself will prove an adopt in this task – He is now on his way by land to Kherson, whence he proceeds to Crimea, with a view to procure all the information possible before his return to London by St Petersburg – I flatter myself, he will have the honor to pay his respects to Your Lordship in the month of September, and as he is properly instructed, and strongly recommended by the Russian envoy (to whom he is known and myself) I have no doubt he will be able to procure all such information as may be proper for conducting the speculations of his mercantile connections both here and in London. Mr. Gray undertakes this journey at his own expense, and will only apply to me in case he finds it exceeds his expectations – at all events this charge will be greatly short of the sum originally mentioned.
Ο Ainslie σημειώνει πως εμπόδια για την κατάργηση του δασμού της Mastaria θέτουν ο Γάλλος, ο Δανός αλλά και άλλοι ξένοι αξιωματούχοι στην Πύλη.